Organisatiekunst – Onze visie op organiseren, samenwerking en leiderschap
Organisatiekunst is ontstaan vanuit een zoektocht naar meer menselijkheid, verbinding en bewust leiderschap. Het laat zien dat het anders kan: organiseren, samenwerken en leidinggeven op een manier die recht doet aan mensen en hun omgeving.Het is geen methodiek, maar een manier van kijken, denken en zijn. Een grondhouding waarin je vertraagt, onderzoekt en ruimte maakt voor dat wat er werkelijk toe doet.
Juist onder druk is het belangrijk om niet harder te werken, maar te voelen wat nodig is. Om het ‘niet weten’ toe te laten, samen te vertragen en te onderzoeken waar het wringt — in plaats van direct te grijpen naar oplossingen of controle.
“Scherp zien wat aandacht vraagt. Organisatiekunst is de durf hebben om dat te zien en te voelen.”
“Alles is met alles verbonden. Organisatiekunst is de kunst om dat te zien én ermee te werken.”
Een innerlijke bril
Organisatiekunst nodigt uit tot een andere manier van kijken. Niet harder werken, maar terug naar de bedoeling. Niet controleren, maar verstaan wat aandacht vraagt.
Het is een innerlijke beweging — van oordeel naar onderzoek, van haast naar vertraging. Zo ontstaat ruimte voor scherpte, contact en eigenaarschap.
Organisatiekunst helpt je om te zien waar het echt om gaat. Wat niet uitgesproken wordt. Wat onderhuids leeft. Vanuit daar kan ontwikkeling ontstaan — van binnenuit.
“Een positief aansporend werk… Een boek dat leest als een gesprek dat aan het denken zet.”
– Managementboek Magazine
“Problemen spelen altijd op verschillende niveaus. Dat is geen reden tot frustratie, maar een uitnodiging tot reflectie.”
– Interview met Robert de Muralt
Voor wie?
- Leiders, begeleiders, professionals en beleidsmakers
- Teams die vastlopen in patronen of relationele spanningen
- Organisatieveranderaars en begeleiders die met een nieuwe blik willen kijken
- Mensen die openstaan voor meer bewustzijn, bedding en beweging in hun werk
“Waren er maar van zulke managementboeken. In de taal met de helderheid van een klaterende bergbeek, gelardeerd met voorbeelden en nergens belerend.
De auteurs laten in bescheidenheid hun licht schijnen en wijzen in diezelfde bescheidenheid een uitweg die je zelf moet vinden.
En die je vindt als je anderen én jezelf werkelijk verstaat. Dat is geen kunstje maar een kunst.”
– Harry Starren